Błękitny

​

w świecie najwyższej rozdzielczości
człowiek jest coraz mniejszym pikselem
więc więcej 
ludzi 
przewija się 
na paskach czerwonych i żółtych
w postaci coraz bardziej szacunkowych liczb
korespondenci wojenni (nazywani dla niepoznaki 
naszymi specjalnymi wysłannikami)
relacjonują raczej bezbarwnie
choć może to tylko kwestia pyłu bitewnego
dymu gazu albo innych imponderabiliów najnowszej generacji obraz zasłaniających
w każdym razie uspokajają
że daleko
i nie my tylko oni
jacyś tam 
zdarza się że nasz telereporter
zapewne pod wpływem adrenaliny i glikokortykoidów
zaczyna mówić głośniej szybciej
z animuszem 
chciałoby się powiedzieć od animus czyli duszy
(reanimacja też z tej rodziny poszukujących
bliskich śmierci)
i w rozszerzonych źrenicach tętni
jeździec na koniu rydzym
aż studio musi uspokajać
że przecież toczą się 
rozmowy i niebo znowu będzie błękitne
od hełmów

​